بعد از خانواده مهمترین روابط اجتماعی کودک با دوستانش است .در سنین پایین دوستی ها بیشتر جنبه همبازی بودن دارند.
در سنين ٨ تا ١١ سالگی دوستي ها بر اساس اعتماد متقابل و علاقه مشترک شكل میگیرد، از سنين ١٢ سالگي هم بر اساس درک متقابل در ميان گذاشتن احساسات و اسرار ثبات بيشتري پيدا مي كند.
اگر فرزندانتان در ایجاد و نگهداری دوستی‌ها مشکل دارند، عوامل آن بايد مورد بررسي قرار بگيرد. آیا آنقدر حساس و زود رنج است که همیشه احساساتش جریحه دار مي شود و دوستانش را از دست ميدهد ؟ آیا ساكت است و نسبت به ارتباط با دیگران بی تفاوت است ؟ آیا تهاجمی و قلدرانه برخورد مي كند؟ به اندازه سن و سالش مهارت اجتماعي را ياد گرفته است ؟؟
قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی به همراه کودکان در سنین متفاوت اين فرصت را فراهم مي كند كه مهارت‌های اجتماعی را به کار بگيرند و در عین حال نظاره‌گر ارتباط والدين با دیگران باشند، قرار گرفتن کودک در موقعیت های جدید مي تواند کمک کننده باشد چون با چالش های جدیدی رو به رو مي شوند و همین امر باعث مي شود که بتوانند مهارت حل مسئله را ياد بگيرند.
به کودک برچسب خجالتی، تنها، ساکت و …نزنیم و گاهي آنها را وارد بحث ها و گفتگو های خودمون كنيم و از آنها نظر بخواهیم.
الگوي مناسب و درستي باشیم در برخورد با دیگران
..همدلي كنيم و شنونده خوبي براي ابراز احساسات و نگراني هايشان باشیم
و کمک کنیم که نقاط قوت خودشان را بشناسند
سختگیری بیش از اندازه نداشته باشیم یافتن دوست فرایند طولانی مدتی هست
