کودک از هشت مرحله در دوران رشد روانی خود عبور میکند تا به عشق سالم برسد.
- همزیستی
کودک تا چهار ماهگی حتی تفاوتی بین دست خودش و مادر نمی شناسد و توانایی این تشخیص و تفکیک را ندارد و با جهان و طبیعت اطراف یکی است. خودش را همه دنیا و دنیا را خودش می انگارد.
- چسبندگی
در حدود یک سالگی به مادر میچسبد به همین دلیل است که اضطراب جدایی در این مرحله ( ۶ تا ۱۸ ماهگی) اتفاق می افتد. و کودک نمی تواند مادر را در کنار خود نداشته باشد.
- اعتیاد
حدود سه سالگی کودک به نوعی معتاد مادر میشود بدین معنی که همه چیز را زیر پا میگذارد تا به آن چیزی که به آن وابسته است برسد و وقتی که ارضا شد برای مدتی آن را رها می کند و دوباره در وقت نیاز به او می چسبد.
- عادت
حدود ۵ سالگی کودک به این مرحله میرسد و ترجیح میدهد که با مادر باشد ولی نبودن با مادر را تا حد کمی تحمل می کند.
- وابستگی
از حدود ۸ سالگی کودک به خاطر رفع نیاز و احتیاج به مادر میچسبد نه به خاطر محبت و دوستی. به همین دلیل است که بزرگترین اضطراب در این دوران ترس از مرگ پدر و مادر است.
- جدایی
این مرحله بین ۸ تا ۱۲ سالگی اتفاق می افتد، بدین گونه که کودک در این دوران باید از پدر و مادر جدا شود و در ۱۲ سالگی به این نتیجه برسد که من بدون پدر و مادر هم زنده ام هم خوب و خوش و چنین توانی برای کودک در این سن ضروری است. این مرحله پاره شدن سومین بند ناف کودک است.
- استقلال و آزادی
حدود ۱۸ سالگی اتفاق میافتد که کودک روی پای خود ایستادن را تجربه میکند.
- همبستگی
به این معنی که در عین حال که ما مستقل از یکدیگر هستیم و نیازی به هم نداریم ولی در کنار هم میتوانیم آرامش بگیریم. این مفهوم همبستگی که میتوان از آن به عنوان عشق سالم یاد کرد و به این معنی است که چون من به تو مشتاقم و تو را دوست دارم و مایلم با تو باشم نه به خاطر اینکه به تو محتاجم و برای برآورده کردن نیازهایم باید با تو باشم.
