مهاجرت یا کوچ به معنای جابه‌جایی مردم از مکانی به مکانی دیگر برای کار یا زندگی است. مردم معمولاً به دلیل دور شدن از شرایط یا عوامل نامساعد دورکننده‌ای مانند فقر، بیماری، مسائل سیاسی، کمبود غذا، بلایای طبیعی، جنگ، بیکاری و کمبود امنیت مهاجرت می‌کنند. دلیل دوم می‌تواند شرایط و عوامل مساعد جذب‌کننده مقصد مهاجرت مانند امکانات بهداشتی بیشتر، آموزش بهتر، درآمد بیشتر، مسکن بهتر و آزادی‌های سیاسی بهتر باشد.
تعداد مهاجران بین‌المللی در ۵۰ سال گذشته با افزایش مواجه شده است. این رقم از ۷۹ میلیون در سال ۱۹۶۰ به ۲۵۰ میلیون نفر در سال ۲۰۱۵ رسید. بر اساس گزارش آماری سازمان مهاجرت جهانی در سال ۲۰۱۹ تعداد مهاجران به ۲۷۲ میلیون نفر رسیده است.
موانع مهاجرت فقط مسائل قانونی نیستند بلکه موارد طبیعی هم خیلی نیرومند هستند. مهاجران هنگام ترک کشورشان باید خیلی چیزهای مورد علاقه را از قبیل: خانواده، دوستان، شبکه حمایتی، و فرهنگ خود را هم ترک گویند. آنها هم‌چنین باید دارایی‌های خود را به مقدار زیاد به پول نقد تبدیل کنند که خرج مسافرت و مهاجرت خود را تأمین کنند. وقتی که آنها به کشور جدید می‌رسند با خیلی چیزهای غیرمطمئن و پیش‌بینی نشده مانند پیدا کردن کار، محلی برای زندگی کردن، قوانین جدید، الگوهای فرهنگی جدید، زبان جدید یا مسائل مربوط به لهجه زبانی، احتمالاً فاشیسم و نژادگرایی و سایر رفتارهای مخالف خود و خانواده خود مواجه می‌شوند. این موانع مهاجرت بین‌المللی را محدود می‌کنند، سناریوهایی درباره مهاجرت جمعیت به صورت انبوه به قاره‌های دیگر، ایجاد و افزایش مشکلات جمعیت انبوه، و مشکلاتی ایجاد شده توسط آنها برای سرویس‌ها و ساختار داخلی جامعه جدید و این محدودیت‌های اسکان و ناتورالیسم موانعی در سر راه مهاجرت بیشتر می‌باشند.
مزایای مهاجرت
شاید بیشتر تعجب کنید اگر بدانید بر طبق آخرین گزارش‌ها برنامه توسعه سازمان ملل متحد مهاجرت به نفع کشورهای فقیر نیز است. همانند آنچه که در بازار آزاد جهانی وجود دارد این‌طور به‌نظر می‌رسد که نیروی کار مازاد کشورهای خود را که تقاضا برای آنها کم است ترک کرده و به کشورهایی می‌روند که تقاضا برای آنها زیاد است. مهاجرت‌های بین‌المللی منجر به کسب مهارت و آموزش می‌شود. مزایای مهاجرت برای کشورهایی مثل کانادا که نرخ تولد در آن پایین است به وضوح قابل مشاهده است. طبیعی است که کشورهای فقیر تمایلی به از دست دادن نیروهای متخصص ندارند؛ اما راه حل این مشکل این نیست که نیروی کار آماده در جایی باشد که به کار گرفته نشود یا محروم از کار کردن باشد در واقع شواهدی موجود است که مهاجرت‌های این چنینی موجب مساعدت به کشورهای فقیر است.
ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻮاﻧﻊ زﺑﺎﻧﻲ، ﻓﺸﺎر اﻗﺘﺼﺎدي، ﺗﺠﺎرب ﺗﻮأم ﺑـﺎ ﺗﺒﻌـﻴﺾ و ﺟـﺪاﻳﻲ ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد و درواﻗـﻊ ﺑﺴﻴﺎري از ﻋﻮاﻣﻠﻲ ﻛﻪ در ﻣﺤﻴﻂ زﻧﺪﮔﻲ ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ وﺟﻮد دارد، ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪﻃـﻮر ﻣﻨﻔـﻲ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ روان آنﻫﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﮕﺬارد ﺗﻔﺎوتﻫﺎي ﺑﻴﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻫﻤﭽﻮن ﺳﺒﻚ ﻓﺮزﻧﺪﭘﺮوري ﻛﺸﻮرِ ﻣﺒﺪأ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ارزشﻫﺎي ﻛﺸﻮر ﻣﻘﺼﺪ ﺗﻌـﺎرض داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. در ﺗﺤﻠﻴﻞﻫﺎي ﻣﺘﻌـﺪدي، ﻛـﺎرﻛﺮد ﺧـﺎﻧﻮاده ﻳـﺎ ﻓﺮزﻧـﺪﭘﺮوري ﺑـﺎ ﻣـﺸﻜﻼت ﻫﻴﺠـﺎﻧﻲ و رﻓﺘﺎري ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻮده اﺳﺖ ﺑﻪﻃـﻮرﻛﻠﻲ، ﺳـﻄﺢ ﭘﺎﻳﻴﻦ آﻣﻮزش ﻳﺎ وﺿﻌﻴﺖ اﻗﺘﺼﺎدي- اﺟﺘﻤﺎﻋﻲِ ﭘﺎﻳﻴﻦ، ﻋﺎﻣﻞ ﺧﻄﺮي ﺑﺮاي ﻣﺸﻜﻼت ﻫﻴﺠـﺎﻧﻲ و رﻓﺘﺎري در ﻛﻮدﻛﺎن اﺳـﺖ. اﻳـﻦ در ﺣـﺎﻟﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻣﻬـﺎﺟﺮت اﻏﻠـﺐ ﺑـﻪ ﻛـﺎﻫﺶ ﻣﻮﻗﻌﻴـﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ـ اﻗﺘﺼﺎدي ﻣﻨﺠﺮ ﻣﻲﺷﻮد. ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل، ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ اﺳـﻜﺮﻳﺮ و ﭘﻴﺘـﺮﻣﻦ ﻧـﺸﺎن داد ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻬـﺎﺟﺮ در وﺿـﻌﻴﺖ اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ-اﻗﺘـﺼﺎدي ﭘـﺎﻳﻴﻦ زﻧـﺪﮔﻲ ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ. ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎص ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ اﺳﺘﺮس روانﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮي را ﻧـﺴﺒﺖ ﺑـﻪ ﻛﻮدﻛـﺎن ﻏﻴﺮﻣﻬﺎﺟﺮ ﺳﺒﺐ ﺷﻮد. ﺑﺴﻴﺎري از ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ زﺑﺎن ﻛﺸﻮر ﻣﻴﺰﺑﺎن، ﻣﻬﺎرتﻫﺎي زﺑﺎﻧﻲ ﻣﺤﺪودي دارﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ روشﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺘﻲ ﺑـﺮ ﻛﻔﺎﻳﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻳﺎ ﺷﺮاﻳﻂ رواﻧﻲ ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ درﻧﺘﻴﺠﻪ، ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻨﺎرهﮔﻴﺮي از ﺟﺎﻣﻌﺔ ﻣﻴﺰﺑﺎن و ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﺷـﺪن ﺑـﻪ ﮔـﺮوه ﻗـﻮﻣﻲ-ﻧـﮋادي اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ، ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت داﻧﺸﺠﻮﻳﻲ ﮔﺴﺘﺮده در آﻟﻤﺎن ﻧﺸﺎن داد ﻛـﻪ از ﻫـﺮ ﺷﺶ ﻛﻮدك ﻣﻬﺎﺟﺮ، ﻳﻚ ﻛﻮدك ﺗﺠﺮﺑـﺔ ﺗﺒﻌـﻴﺾ را ﮔـﺰارش ﻣـﻲﻛﻨـﺪ. ﺗﺒﻌﻴﺾ ﺑﻪ ﺧـﻮدي ﺧـﻮد ﻋـﺎﻣﻠﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻣـﺸﻜﻼت دروﻧـﻲﺷـﺪه را در ﻣﻬـﺎﺟﺮان ﺑﺮﻣﻲاﻧﮕﻴﺰد ﺑـﻪﺳـﺒﺐ ﺗﻔـﺎوتﻫـﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕـﻲ، ﻛﻮدﻛـﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑـﺎ ﭼـﺎﻟﺶﻫـﺎي ﺧﺎﺻـﻲ در رﺷـﺪ ﻣﻮاﺟـﻪ ﺷـﻮﻧﺪ. ﺗـﻼش ﺑـﺮاي ﻫﻮﻳـﺖ و ﭘﻴﻮﺳﺘﮕﻲ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﻳﺎ ﺟﻬﺖﻳﺎﺑﻲ ﺑـﻪ ﺳـﻤﺖ اﺳـﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﺧـﺎﻧﻮاده و ﻣﺪرﺳـﻪ در ﺑـﺴﻴﺎري از ﺟﻨﺒﻪﻫﺎ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ
در ﻳﻚ ﺑﺮرﺳﻲ ﺳﻴﺴﺘﻤﺎﺗﻴﻚ ﻛﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺑﺮ ﻣﺸﻜﻼت ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ و رﻓﺘـﺎري در ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن را در 9 ﻛﺸﻮر اروﭘﺎﻳﻲ و اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤـﺪه ﻣـﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﻗـﺮار داد، ﻣـﺸﺨﺺ ﺷـﺪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻬﻤـﻲ ﺑـﺮ ﺳـﻄﻮح اﺳـﺘﺮس اﻳـﻦ ﻛﻮدﻛـﺎن ﺗـﺄﺛﻴﺮ ﻣـﻲﮔـﺬارد ﻛـﻪ ﺷـﺎﻣﻞ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫـﺎي ﺟﻤﻌﻴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﻲ، ﺗﺠﺎرب دردﻧﺎك ﻗﺒﻞ از ﻣﻬﺎﺟﺮت و ﻋﻮاﻣﻞ اﺳﺘﺮس زاي ﭘﺲ از ﻣﻬﺎﺟﺮت اﺳﺖ. ﻃﺒﻖ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه، ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎنِ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺎﻻن ﺑـﻮﻣﻲ ﺧـﻮد، رﻳـﺴﻚ ﺑﺎﻻﺗﺮي از ﻣﺸﻜﻼت ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ و رﻓﺘﺎري را ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﻨﺪ. اﻳﻦ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن دﭼﺎر اﺳﺘﺮسﻫـﺎﻳﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺘﻌﺎﻗﺒﺎً ﺑﻪ ﺳﻄﻮح ﺑﺎﻻﻳﻲ از ﻣﺸﻜﻼت ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ و رﻓﺘﺎري ﻣﻨﺠﺮ ﻣـﻲﺷـﻮد. ﻧﺘـﺎﻳﺠﻲ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺮاي ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎﻧﻲ ﻛﻪ در 10 ﻛﺸﻮر ﻣﺨﺘﻠﻒ رﺷـﺪ ﻛـﺮده ﺑﻮدﻧـﺪ، ﻧﻴـﺰ ﻧـﺸﺎن داده ﺷـﺪه اﺳﺖ
ﻧﻮﺑﺎوﮔــﺎن ﻣﻬــﺎﺟﺮ ﺑــﺎ زﻣﻴﻨــﻪﻫــﺎي ﻗــﻮﻣﻲ-ﻧــﮋادي و زﺑــﺎﻧﻲ ﻣﺘﻔــﺎوت، ﺑــﺎ ﭼــﺎﻟﺶﻫــﺎي روانﺷــﻨﺎﺧﺘﻲ و ﺳــﺎﺧﺘﺎري ﻓﺮاواﻧــﻲ ﻣﻮاﺟــﻪ ﻣــﻲﺷــﻮﻧﺪ. ﻧﺘــﺎﻳﺞ ﭘــﮋوﻫﺶ ﻧــﺸﺎن ﻣــﻲدﻫــﺪ ﻛــﻪ ﺑــﻪﻃــﻮرﻛﻠﻲ ﻛﻮدﻛــﺎن ﻣﻬــﺎﺟﺮ ﻧــﺴﺒﺖ ﺑــﻪ ﻫﻤــﺴﺎﻻن ﺑــﻮﻣﻲ ﺧــﻮد ﻣــﺸﻜﻼت ﺳــﻼﻣﺖ رواﻧــﻲ ﺑﺮوﻧﻲﺷﺪه و دروﻧﻲﺷﺪة ﺑﻴﺸﺘﺮي را ﮔﺰارش ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ
ﻋﻮاﻣﻞ اﺳـﺘﺮسزاي روانﺷـﻨﺎﺧﺘﻲ ﻣـﻲﺗﻮاﻧﻨـﺪ ﺑـﻪ ﺷـﻴﻮع ﺑـﺎﻻي ﻣـﺸﻜﻼت رواﻧـﻲ در ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﺘﻮﺳـﻂ، داﻧـﺶآﻣـﻮزان ﻣﻬـﺎﺟﺮ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﻌﻨﺎداري ﻧﺮخ ﺑﺎﻻﺗﺮي از ﺷﻜﺴﺖ ﺗﺤﺼﻴﻠﻲ و ﺗﺮك ﺗﺤـﺼﻴﻞ را ﻧـﺸﺎن ﻣـﻲدﻫﻨـﺪ و در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑﺮاي ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲﻫﺎﻳﻲ ﻣﺜﻞ ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲﻫﺎي ﺟﺴﻤﻲ، اﻓﺴﺮدﮔﻲ و اﺧﺘﻼل اﺳﺘﺮس ﭘـﺲ از آﺳﻴﺐ ﻗـﺮار دارﻧـﺪ .ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎﺗﻲ ﻛـﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﻲ ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ را ﺑﺎ ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻮﻣﻲ ﻣﻮرد ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻗﺮار دادﻧـﺪ ﺣـﺎﻛﻲ از اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ در ﻣﻌﺮض ﻣﺸﻜﻼت ﺳـﻼﻣﺖ رواﻧـﻲ ﻣﺜـﻞ اﻓـﺴﺮدﮔﻲ ﺑـﺎﻻﺗﺮ، ارﺗﺒﺎط اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻋـﺰت ﻧﻔـﺲ ﭘـﺎﻳﻴﻦﺗـﺮ ﻫـﺴﺘﻨﺪ
ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺘﻌﺪدي ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ در ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻮﻣﻲ، ﻣﺸﻜﻼت ﺑﺮوﻧﻲﺷﺪة رﻓﺘﺎر ﺷﻴﻮع ﺑـﺎﻻﺗﺮي دارد ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﭘـﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿـﺮ ﻫﻤﺎﻫﻨـﮓ اﺳـﺖ .
ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺴﻮ ﺑﺎ ﭘﮋوﻫﺶ ﻓﻌﻠﻲ، ﻧﺮخ ﺑـﺎﻻﺗﺮ ﻣـﺸﻜﻼت دروﻧـﻲﺷـﺪه را در ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻮﻣﻲ ﮔﺰارش ﻛﺮدﻧﺪ. ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌـﺔ ﺣﺎﺿـﺮ ﻧﻴـﺰ ﺣـﺎﻛﻲ از ﺷـﺪت ﺑﻴـﺸﺘﺮ ﻣـﺸﻜﻼت رﻓﺘﺎري ﺑﺮوﻧﻲﺷﺪه و دروﻧﻲﺷﺪه در ﻛﻮدﻛﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻮﻣﻲ اﺳﺖ.
نرخ بیماری های روانی بین مهاجران چقدر است:
افسردگی و اضطراب در تمامی جهان و بین تمام ملل شایع است. تخمین زده می شود که حدود 25 درصد از جمعیت جهان علائم این دو اختلال را تجربه کرده اند و این میزان بین ایرانیان به 30 درصد می رسد. این تجربه در برخی گروه ها با شدت و شیوع بیشتری دیده می شود که گروه های مهاجرتی یکی از آسیب پذیرترین اقشار هستند.
چرا مهاجرت ریسک بیماری های روانی را در افراد بالا می برد:
با وجود تمام مشکلاتی که مهاجرت پیش روی فرد قرار می دهد، احتمال ابتلا به آسیب های روانی به عوامل مختلفی از جمله سن، جنسیت ، گذشته فرد، نوع مهاجرت(پناهندگی یا مهاجرت قانونی)،شرایط اقتصادی فرد در کشور مقصد و عوامل دیگر بستگی دارد.
در یک تحقیقی جامع در این رابطه نشان می دهد که شش عامل تسلط زبانی، بیکاری، احساس تبعیض، شوک فرهنگی، فقدان حمایت اجتماعی و دلبستگی شدید به خانواده بر روی سلامت روان مهاجران ایرانی تاثیرگذار هستند
زندگی در کشورهای سردسیر ریسک ابتلا به اختلالات خلقی فصلی را در مهاجرانی که از کشورهای چهار فصل و آفتابی می آیند بیشتر می کند.
همه اینها در حالی است که بسیاری از مهاجران به دلیل خجالت کشیدن، نبود خدمات بهداشت روان مطابق با نیازهای زبانی و فرهنگی آنان و ترس از اخراج از دریافت درمان خودداری می کنند.
دوست یابی کودک مهاجر:
مهاجرت بسیار استرس آور است، به خصوص برای کودکان رفتن به شهر، محیط و مدرسه جدید کار راحتی برای کودک مهاجر نیست. او مجبور شده از تمام دلبستگی ها و آشنایان قبلی خود دل بکند و به محیط جدیدی وارد شود که شما برایش انتخاب کرده اید. با این حال با کمی آمادگی می توانید به دوست یابی کودک مهاجر خود کمک کنید و او سریع تر در محیط احساس راحتی کند و با مشکلات کمتری مواجه شود.
راهکارهای دوست یابی کودک مهاجر:
زمانیکه به عنوان خانواده مهاجرت می کنید یکی از بزرگترین نگرانی هایتان کمک به سازگاری کودک با شرایط جدید و احساس شادی او در کشور مقصد است. فرقی نمی کند فرزندتان چند ساله باشد، او خانواده ، دوستان و امنیت خود را در وطن جا گذاشته است. بنابراین یافتن یک شبکه حمایتی جدید برایش لازم است. با کمک راهکارهایی می توانید به دوست یابی کودک مهاجر خود کمک کنید
به او در شناخت خویشتن کمک کنید:
شخصیت هر کودکی منحصر به فرد است. برخی از آنها تعاملات اجتماعی را ترجیح می دهند در حالی که برخی دیگر دوست دارند در خانه بمانند از او بپرسید دوستی در گروه های بزرگ را ترجیح می دهد یا دوستی های یک نفره؟ دوست دارد در محوطه ای بزرگ به توپ ضربه بزند یا در خانه بماند و با پازل و کتابهای نقاشی سرگرم باشد؟مایل است دوستی از مدرسه داشته باشد یا کسی که پس از مدرسه با او وقت بگذراند؟ او را وادار نکنید کسی باشد که نیست. اگر به یک نوع روش دوستی علاقه دارد مهم نیست. لذت بردن از همراهی دیگران اهمیت دارد شکل آن مهم نیست. شناخت خویشتن به فرزندتان کمک می کند که دوستی را انتخاب کند که واقعا با شرایط روحی او هماهنگی دارد و هر دو از بودن در کنار یکدیگر لذت می برند.
قبل از مهاجرت تحقیق کنید:
در عصر شبکه های اجتماعی، تقریبا هر مقصدی که مایل به مهاجرت به آن باشید دارای گروه های فعال مهاجران است. این گروه ها می توانند منبع خوبی برای کسب اطلاعات باشند.
پیش از رسیدن به مقصد می توانید در این گروه ها عضو شوید والدین نزدیک به محل زندگی آینده خود را بیابید و حتی قبل از رسیدن به مقصد برای آشنایی بچه ها با یکدیگر برنامه ریزی کنید.این گروه ها منبع خوبی برای کسب اطلاعات در مورد محل زندگی، مدارس خوب، امکانات برای کودکان و هزاران سوال دیگری است که ممکن است داشته باشید.
شرکت در کلاس:
برای خردسالان و کودکان پیش دبستانی، کلاس ژیمناستیک و موسیقی بهترین جا برای دوست یابی کودک مهاجر است(شاید برای والدین نیز باشد) برای کودکان بزرگ تر، تیم های ورزشی را امتحان کنید. سعی کنید فعالیتی را انتخاب کنید که فرزندتان پیش از این در وطن انجام داده است و به آن علاقه دارد تا در شروع کلاس اعتماد به نفس لازم را داشته باشد.
مکان خوبی را برای زندگی انتخاب کنید:
بودجه، متراژ و فاصله تا محل کار معمولاً اولین چیزهایی است که برای انتخاب محل سکونت در خارج ار کشور در نظر می گیرید.اما مدرسه بچه ها را فراموش نکنید.جایی را به عنوان محل زندگی خود انتخاب کنید که به مدرسه کودکان نزدیک باشد.بدین ترتیب، شانس زیادی وجود دارد که محل زندگی دوستانش در مدرسه نیز در همان منطقه باشد. این به دوست یابی کودک مهاجرکمک می کند و شنانس تعامل با دوستان و بازی کردن را بیشتر می کند.
وارد گروه های مهاجران شوید:
در شهرها معمولا انجمن های خانوادگی مهاجران وجود دارد می توانید انجمن یا به اصطلاح پاتوق ایرانی ها را در شهر خود پیدا کنید و نه تنها به دوست یابی کودک مهاجر بلکه به ایجاد شبکه دوستی جدید برای خودتان کمک کنید.
کودک را بیرون بفرستید:
این پیشنهاد دوست یابی کودک مهاجر به محل زندگی شما بستگی دارد. اگر در محله امن و مناسبی زندگی می کنید کودک را بیرون از خانه ببرید تا با دیگر کودکان آشنا شوید. می توانید فرزندتان را به استخر یا زمین بازی محل زندگی خود ببرید و عقب بروید و اجازه دهید فرزندتان با دیگر کودکان آشنا شود. برای نوجوانان رفتن به کافه ها، استخر، مجموعه های ورزشی و گیم نت ها مکان خوبی برای آشنایی با دیگران است.
به شکل گیری شبکه دوستی کمک کنید:
سعی کنید سایر والدین در مدرسه و دیگر فعالیتهایی که فرزندتان در آن شرکت می کند را بشناسید. همسالانش را روزی برای بازی در خانه دعوت کنید تا یکدیگر را بهتر بشناسند. اگر تولدش نزدیک است، همسالانش را دعوت کنید و جشنی برپا کنید.
فرهنگ را به او بیاموزید:
سخت ترین بخش دوستی ، فراتر رفتن از جمله “سلام” میای با هم دوست بشیم؟ هست. بعدش چی باید بگوید؟در مورد چه چیزهایی حرف بزنند؟ اصلا بازی های محبوب بچه های این کشور چیست؟چه انیمیشن هایی این روزها روی پرده است و همه از آن حرف می زنند؟ کدام شخصیت کارتونی محبوبیت دارد؟ورزش محبوب بین بچه ها چیست؟فرزندتان را با این اطلاعات آشنا کنید و او را برای ادامه مکالمه مجهز سازید.
دوستان در وطن را فراموش نکنید:
از شبکه های اجتماعی برای تداوم ارتباط فرزندتان با دوستانش در وطن کمک بگیرید. این امر به خصوص در روزهای اول مهاجرت و در شرایطی که قصد بازگشت به وطن پس از چند سال را دارید اهمیت دارد.
بزرگش نکنید:
یکی از مهم ترین چیزهایی که باید در مورد دوست یابی کودک مهاجر در ذهن داشته باشید این است که تنها چیزی که کودک در این موقعیت بدان نیاز ندارد احساس فشار بیشتر از سوی شماست. مهم نیست فرزندتان در خانه چقدر اعتماد به نفس دارد. این احتمال وجود دارد که در شهر و مدرسه جدید بیشتر از قبل درونگرا و خجالتی باشد. دوست یابی را به یک مشکل برای او تبدیل نکنید و دائماً در این مورد سر او غر نزنید و سوال نپرسید. در زمان خودش، بالاخره او هم جایی در بین همسالانش پیدا می کند. پس آرام باشید، خوشحال زندگی کنید و به او فرصت دهید.
در نهایت مهاجرت برای همه ما سخت است، به خصوص برای کودکان که در حال یادگیری فرهنگ، اصول و آداب و شکل دهی به شبکه دوستی هستند. تا جایی که می توانید از او حمایت کنید و نگران نباشید. بالاخره کسی را برای دوستی پیدا خواهد کرد.
