ماه های اول بارداری (سه ماهه اول) آسیب پذیری نسبت به استرس بیشتر است. زنان بارداری که در اوایل بارداری زلزله را تجربه میکنند، نسبت به زنانی که در ماه های آخر بارداری هستند و در شرایط یکسانی قرار دارند، عوارض بیشتری را نشان می دهند. وجود همزمان سایر عوامل خطر نظیر عفونت،کمبود ریزمغذی ها در مادر و …موجب تشدید اثرات منفی استرس روی مادر و جنین می شود.
مطالعات و بررسی های متعدد روی زنان باردار نشان دهنده این فرضیه است که سطح بالای استرس های روانی-اجتماعی در طول دوران بارداری ، خطر زایمان زودرس و در نتیجه تولد نوزاد با وزن کمتر از میزان طبیعی راافزایش می دهد.
استرس های دوران بارداری علاوه بر ایجاد عوارض در دوران بارداری به ویژه در اوایل بارداری و حوالی زایمان ، روی فرآیند رشد و تکامل ذهنی ، روانی جنین اثر سوء داردو موجب اختلال های رفتاری در دوران کودکی می شود.
استرس در بارداری می تواند با ایجاد نشانه های اختلال (کم توجهی- بیش فعالی) به ویژه در پسران همراه باشد. هم چنین سطح بالای اضطراب مادر در بارداری خطر بیماری (سرشت دشوار) را در شیرخوار افزایش می دهد. درواقع کودکانی که سرشت دشوار دارند، معمولا الگوی خواب و تغذیه آشفته ای دارند و نیازمند توجه و مراقبت بیشتر هستند.
