اختلال نقص توجه و بیش فعالی

بیش فعالی
آنچه والدین در خانه می توانند انجام دهند
اختلال نقص توجه و بیش فعالی والدین کودک مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی، بطور معمول با کنترل تکانه و مدیریت هیجان فرزندشان مشکل دارند. در شرایطی که کودک مجبور است به مدت طولانی در خانه بماند، والدین با مسائل بیشتری مواجه خواهند بود. این كودكان برای مدیریت رفتارشان به سازماندهی و پشتیبانی بیشتر و برای یادگیری دروس به توجه مستمر نیاز دارند.
کمک به کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی برای ساعات روز برنامه ریزی کنید. همه کودکان از برنامه ریزی بهره می برند، اما کودکان مبتلا به این اختلال بیشتر به آن نیاز دارند. به منظور ایجاد ساختاری مؤثر، جلسات خانوادگی کوتاه هفتگی برای مشخص کردن برنامه روزانه با در نظر گرفتن نیازهای همه افراد مفید برگزار کنید.ساعات روز باید به زمان هایی برای مطالعه، انجام کارهای روزمره، ورزش، فعالیت های سرگرم کننده و آرامش بخش تقسیم شود.
ممکن است به زمان های تنفس بیشتری نیاز باشد زیرا این کودکان برای تمرکز روی یک موضوع به مدت طولانی مشکل دارند و زود حوصله شان سر می رود. برنامه را بشکلی ساده و خلاصه در چند سطر بنویسید. این برنامه را در جایی از خانه در معرض دید کودک نصب کنید که متوجه شود در هر ساعت از روز چه کاری را باید انجام دهد.مدت درس خواندن را مشخص و تقسیم کنید.
تکالیف را بسته به مدت زمانی که کودک می تواند تمرکز کند به چند بخش تقسیم کنید. مثلا اگر دو ساعت برای انجام کل تکالیف لازم است و کودک می تواند حدود 20 دقیقه بنشیند، دو زمان یک ساعته و یک استراحت بعد از ساعت اول در نظر بگیرید.هر یک ساعت را نیز به سه قسمت 20 دقیقه ای تقسیم کنید، پس از هر 20 دقیقه، استراحت کوتاهی به او بدهید و پس از سه دوره متوالی (پایان ساعت اول) می توانید مدت طولانی تری برای استراحت یا فعالیت دلخواه او در نظر بگیرید.برای تکمیل کارها و فعالیت ها، پاداش در نظر ًلا انجام یک بازی). بگیرید. (مث هنگام انجام یک تکلیف یا فعالیت، در دسترس کودک باشید تا اگر سوالی داشت به آن پاسخ دهید و کمک کنید که تکلیف را ادامه دهد و به انتها برساند.فهرستی از بازی و فعالیت های جذاب و مورد علاقه کودک فراهم کنید.
فعالیت ها را با توجه به میزان علاقه ی کودک به نحوی برناه ریزی کنید که فعالیت های جذاب تر بعد از انجام تکالیف مدرسه قرار گیرند. این کار انگیزه کودک را برای انجام تکالیف افزایش می دهد. محاسبه زمان را عینی کنید. این کودکان بر آورد ضعیف از گذشت زمان دارند. ساعت یا زمان سنجی را در مقابل آن ها قرار دهید تا حواس شان به گذشت زمان باشد. اگر قرار است سر ساعت خاصی کاری انجام دهند زنگ ساعت را برای آن زمان تنظیم کنید تا به کودک هشدار دهد.برای استفاده از لوازم الکترونیکی برنامه ی مشخص داشته باشید.
اختلال نقص توجه
این کودکان اغلب با کنار گذاشتن این لوازم مشکل دارند. بازی و شبکه های اجتماعی در حال حاضر راه ارتباطی آنها با دوستان شان است.استفاده از این وسایل را بکلی منع نکنید ولی برای استفاده از آنها زمان بندی و محدودیت های مشخص داشته باشید. بخشی از زمان استفاده از این وسایل را بعنوان پاداش انجام تکالیف و کارهای روزمره در نظر بگیرید.
مثلاً اگر می خواهید کودک روزی سه ساعت از آنها استفاده کند، نود دقیقه را به عنوان زمان پایه در نظر گرفته و بقیه زمان را بسته به انجام تکالیف و کارهای روزمره، می توانید به عنوان پاداش به آنها بدهید. اگر در استفاده از وسیله الکترونیک برنامه تعیین شده را رعایت نکردند، زمانی که به عنوان پاداش در نظر گرفته بودید را به آنها ندهید.
اگر دورکاری می کنید بیشتر در زمان هایی که مشغول کار هستید اجازه استفاده از این وسایل را به آنها بدهید. از توجه مثبت استفاده کنید. توجه مثبت و تشویق قدرتمندترین محرک برای تأثیرگذاری بر رفتار کودکان است. توجه و تشویق رفتار در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی باید، فوری، مکرر، قوی و مشخص باشد. مدت زمان توجه مثبت، فاصله نزدیک به کودک، ویژه بودن آن و تون صدا بسیار مهم است. یا ” آفرین ” هنگام تشویق کودکان این که بگوییم: “کارت واقعا عالی بود، تو تکالیفت رو خیلی بگوییم: ” تأثیرگذاری متفاوتی دارند.
 
سریع انجام دادیدر شرایطی که همه افراد خانواده در خانه دورهم یا در خانه هستند، بچه ها به شدت به دنبال گرفتن توجه والدین هستند. این موضوع به خصوص در مورد والدینی که باید دورکاری کنند ممکن است مشکل ساز باشد.بنابراین والدین می توانند از تشویق و توجه کردن به عنوان روشی برای متمرکز کردن کودکان بر تکالیف یا فعالیت هایی که باید بطور مستقل انجام دهند استفاده کنند.وقتی با به عنوان مثال، می توان به کودک گفت که ” لگو بازی می کنی و من با کامپیوتر کار می کنم، اگر مواظب باشی و حواس مرا پرت نکنی بعد از آن با هم لگوها بازی می کنیم.”می توان این انتظار را بصری کرد. مثلاً از دو نقاشی وقتی چراغ ” چراغ راهنمایی استفاده کنید و بگویید: قرمز است یعنی مامان در دسترس نیست و دارد کار می کند، اما وقتی چراغ سبز شد یعنی وقت بازی با تو است. “اگر شخص دیگری هم در مراقبت از کودک به مادر در حالی که چراغ برای مادر قرمز کمک می کند، مثلاً است چراغ آن فرد می تواند سبز باشد.
این کار به والدین فرصت می دهد كه توجه خود را تقسیم كنند. حضور داشته باشید. وقتی حضور دارید، واقعا می دانیم که بسیاری از والدین هم مسئولیت مراقبت از کودکان را دارند و هم با دورکاری دست و پنجه نرم می کنند. در این شرایط کودک باید مطمئن باشد که توجه والدین اش را خواهد داشت.کودک باید متقاعد شود که وقتی کار شما پایان یافت، شما از کامپیوتر خود دور می شوید و او توجه شما را خواهد داشت. بنابراین در طی لحظاتی که به آنها قو ِل توجه کامل خود را داده اید از پرداختن به سایر فعالیت ها خودداری کنید.کارهای روزمره را با هم انجام دهید.
وقتی همه افراد خانواده مشغول انجام کار هستند جلب مشارکت کودکان راحت تر است. حضور شما برای حفظ تمرکز و انجام کارها به آنان کمک می کند.به کودکان در انجام کارهای خانه مسئولیت بدهید. با آنها در مورد کارهایی که می توانند انجام دهند و ارزشمندی کمک آنها در کارهای خانه، صحبت کنید.هنگام انجام کار از موسیقی برای سرگرم کردن آنها استفاده کنید.
انجام فعالیت های بدنی به همراه کودکان تان نظیر قایم موشک، پریدن، پیاده روی، دوچرخه سواری، یوگا و… بسیار مفید است.در برنامه های خواب و بیداری انعطاف پذیرتر باشید. رعایت زمان خواب و بیداری هنگامی که عاملی شما را مجبور به آن نمی کند، مشکل است. تنظیم برنامه خواب و بیداری این کودکان یکی از چالش های اساسی والدین است.این کودکان برای کارهایی که مایل به انجام آن نیستند، مثل بموقع خوابیدن انگیزه کافی ندارند. برای تنظیم برنامه خواب بیاد داشته باشید که نیم ساعت دیرتر خوابیدن در این شرایط مشکلی ایجاد نخواهد کرد.انتظار موفقیت فوری را نداشته باشید.
زمان می برد تا دریابید که چگونه می توان با کودکانی که دچار مشکلات توجه هستند به خوبی کنار آمد و به آنها کمک کرد تا بتوانند در انجام آموزش آنلاین کارآمد باشند. بنابراین مهم است که انتظارات خود را مدیریت کنید. خوب است که حداقل در ابتدا سطح توقع تان را پایین نگه دارید تا به نوعی این کار منظم شود و متوجه شوید که این فرآیند چگونه به بهترین شکل انجام پذیر است. توصیه شده است که به عنوان یک روند آزمون و خطا به این قضیه نگاه کنید.
اگر انتظار خاصی دارید و کودک آن انتظار را برآورده نمی کند، بهتر است برای روز بعد اهداف خود را مجددا بازنگری کرده و آنها را کمی تحقق پذیرتر کنید.در شرایط بحرانی به سوالات آنها پاسخ درست بدهید. کودکان و نوجوانان، بخصوص آن هایی که مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی هستند، بهتر است اطلاعات در این زمینه را از شما بگیرند تا از رسانه ها.
این گفتگوها بخشی از نگرانی آنها را تسکین می دهد.به یاد داشته باشید که ابتدا باید از خودتان مراقبت کنید تا بتوانید از دیگران نیز مراقبت کنید. از حمایت دیگران استفاده کنید.آنچه والدین در خانه می توانند انجام دهند اختلال نقصتوجه و بیش فعالی.
 
گردآوری و تنظیم:
دکتر نسترن حبیبی آشتیانی
فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان
هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
دکتر نسرین دودانگی
فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان
هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *