اضطراب :
افرادی که نسبت به خشم همسرشان دچار اضطراب و دلهره می شوند معمولا همواره مراقب و نگران این موضوع هستند که باعث خشم یا عصبانیت او نشوند.
همچنین ممکن است در این حالت نشانه های فیزیکی اضطراب را تجربه کنند یا دچار سردرد، تهوع و غش کردن شوند.
این افراد ممکن است در بلند مدت به خصوص در زندگی با یک فرد تحریک پذیر دچار مشکلات جسمانی ناشی از اضطراب گردند.
دلیل تراشی:
در این حالت فرد سعی می کند در خصوص موضوعی که باعث خشم همسرش شده، توضیح و تفسیر منطقی بیان کند به نحوی که موضوع را برای همسر خود قابل قبول و پذیرفتنی جلوه دهد.
عذرخواهی :
در این حالت برخلاف دلیل تراشی، افراد تلاش می کنند با یک عذرخواهی خشم همسر خود را فرو بنشانند.این عذرخواهی ممکن است از سر منطق و باور فرد (اشتباه از من بوده) یا صرفا برای خاتمه دادن به خلق نابهجار همسر و بر خلاف میل و باور باطنی صورت پذیرد.
خشم متقابل :
کسانی که با خشم همسرشان شروع به خشمگین شدن و مقابله به مثل می کنند در واقع حمله را با حمله پاسخ می دهند.ممکن است این خشم متقابل از روی عصبانیت و بدون فکر اتفاق افتد و یا با برنامه قبلی و صرفا برای خنثی کردن خشم همسر.
عقب نشینی :
این روش نوعی خشم غیر مستقیم و پاسخ با قهر و سکوت است.
در این حالت فرد با سکوت، ناخوشنودی و گله ی خود از رفتار خشمگین همسرش را بیان می دارد.
روش های مدیریت خشم در زندگی زناشویی :
معمولا آن چه که باعث ایجاد و حتی تداوم خشم و پرخاشگری بین زوج ها می گردد، روش نادرست بیان خواسته ها و در واقع مهارت گفتگوی درست است.
اول از همه نیاز ها و انتظارت خود را به خوبی بشناسید و آگاه باشید که دل تان می خواهد رابطه تان در آینده چطور پیش برود و رفتار همسرتان با شما چگونه باشد.
در این روش به جای انتقاد و برچسب زدن به همسرتان یا قهر و سکوت و انتظار پیش گویی از جانب او، به بیان مستقیم خواسته های خود بپردازید.
مثلا می توانید اثری که رفتار خشمگینانه همسرتان روی احساس شما داشته (احساس رنجش، ناامیدی، تنهایی) را با او در میان بگذارید.
توجه داشته باشید که پیدا کردن زمان و مکان مناسب برای این گفتگو، اهمیت بسزایی دارد.
سعی کنید موقعیت را به صورت عینی و بر اساس واقعیت شرح دهید.
در ادامه از احساس خود در چنین شرایط و انتظارات خود به طور عینی و واضح صحبت کنید.
بگویید به چه نیاز دارید البته به صورت مشخص و کاملا واضح و عینی.
این یک راه مدیریت خشم در زندگی زناشویی است که بسیار توصیه می شود.
خشم یکی از هیجانات و احساسات طبیعی انسان است و انسان گاهی اوقات در موقعیت هایی قرار می گیرد که این احساس به سراغش می آید .
بخشی از خشونت لازمه زندگی می باشد اگر خشم بسیار شدید و زیاد باشد ممکن است باعث مشکلاتی شود و عواقب جبران ناپذیری را به وجود آورد و اختلالاتی را ایجاد کند.
ولی کنترل خشم همیشه جایز نیست و سرکوب کردن آن باعث بیماری روحی و روانی می شود .پس بهتر است خشم را به خوبی کنترل کنید و آن را سرکوب نکنید. و هرگز به خاطر احساس خشم خود را سرزنش نکنید.
باید خشم را بشناسید و بدانید که کارکرد آن چطور است.
باید با شخصیت خود آشنا باشید و بدانید علایم اولیه و هشدار دهنده شما چطور است تا در هنگام خشمگین شدن بتوانید خشم خود را کنترل کنید.
با یک روانشناس صحبت کنید تا به ویژگی های شخصیتی شما پی ببرد و شما را با روش های کنترل خشم آشنا کنند و بتوانید به خوبی خشم خود را کنترل کنید.
فعالیت هایی که به شما انرژی مثبت می دهد انجام دهید و به ورزش کردن بپردازید تا احساسات آزار دهنده از سما دور شود و فکرتان درگیر مسائل مثبت شود.
مهارت ها تفکر سالم و کسب انرژی مثبت را یاد بگیرید تا بتوانید با ذهنی آرام به حل مسئله بپردازید و استرس خود را کنترل کنید.
درمورد رفتارها و حرف هایی که در هنگام عصبانیت انجام می دهید بیشتر فکر کنید شاید بعضی از رفتارهای شما مناسب آن موقعیت نبوده و برای جبران آن باید کاری را انجام دهید.
سعی کنید سبک زندگی سالمی داشته باشید و خواب کافی و تغذیه مناسبی را در پیش گیرید تا از نظر جسمی و روحی گرفتار بیماری نشوید. چون مراقبت از وضعیت روحی و روانی بسیار اهمیت دارد.
اگر از اطرافیان یا افراد جامعه ناراحت و پریشان هستید باید این نکته را در نظر بگیرید که رفتار بقیه را نمی توانید کنترل کنید و فقط می توانید بر روی رفتار و حرف های خود کنترل داشته باشید و هنگام برخورد با دیگران بهترین واکنش را نشان دهید تا متوجه رفتار اشتباه خود شوند.و در هنگام عصبانیت منطقی رفتار کنید و تصمیمات درستی بگیرید.
