بسیار شنیده ایم که از سوی روانشناسان و حتی عامه مردم توصیه می شود برای کسب آرامش بیشتر و تغییر روحیه سفر کنیم و در این مورد حتی مثلی قدیمی وجود دارد که هر موقع از لحاظ روحی کلافه می شویم برویم و سر به کوه بگذاریم تا نفسی بکشیم و خودمان را آرام کنیم .البته باید گفت با همه این تفاسیر ممکن است سفر کردن به تنهایی در شفای روان ما موثر نباشد اما حداقل در کاهش آن حتما ما را یاری می نماید.
سفر کاوش در جهان است برای کشف ناشناخته ها و مکانهای جدید و آداب و رسوم مردمانی که در نقاط دیگر زندگی می کنند. سفر دید انسان را باز می کند و تجربه های زیادی را به ما می آموزد. سفر ها چه فردی یا گروهی معایب و مزایایی دارند.
مثلا در سفر تنهایی امکان ارتباط با خویش بیشتر پیش می یابد و گویی فرصتی پیش می آید که در حین کشف تازه ها انسان به خودشناسی بیشتری نسبت به خودش برسد اما ممکن است بدون همسفر بودن هم فرد را به مخاطره بیندازد.
همچنین سفرهای گروهی پر از هیجان و شناخت متقابل افراد گروه نسبت به هم و کلید دوستی های جدید است. در عین حال که سفرهای گروهی اکتشافی تر و با ماجراجویی بیشتری روبرو می شود اما باید مواردی را در نظر گرفت.
در زندگی روزمره امروزی سفر فرصتی است برای رهایی از روزمرگی شدن و ما فرصتی پیدا می کنیم که با جهان پیرامونمان بیشتر آشنا شویم.
انسان در سفر دنیا دیده تر، قوی تر و انعطاف پذیرتر و با تجربه تر می شود.
پس اگر به دنبال تحول و نگاه نو هستیم باید چمدان خود راببندیم و سفر کنیم.
لازم نیست خیلی پولدار باشیم بلکه با کمی برنامه ریزی و صرفه جویی می توانیم سفر مقرون به صرفه ایی داشته باشیم
برای اینکه سفر خوبی داشته باشیم باید به این نکات توجه کنیم:
– با توجه به نوع سفرمان تمهیدات لازم را مهیا کنیم.
-هدف از سفر را برای خود روشن کنید.
-شهر و محل مورد نظر را از لحاظ مکانی و جغرافیایی شناسایی کنید.
-وسیله حمل و نقل خود را مشخص کرده و جای استقرار در مقصد را مشخص نمایید به عنوان مثال، اگر قرار است با گروهی کمپ کنید حتما جوانب محل و امکانات آنجا را کاملا بررسی کنید یا اینکه محل اقامت خود و همراهان را رزرو کنید.
-همسفران خود را شناسایی کنید تا فاصله زیادی از لحاظ شخصیتی، صنفی و عقیدتی نداشته باشید.
-در سفر های گروهی حتما از میان خود فردی را لیدر یا راهنما انتخاب کنید که هماهنگی های سفر را به عهده بگیرد.
-یک نفر را مدیر خرج و مخارج سفر انتخاب کنید و از او بخواهید سهم هزینه هر نفر را به موقع از اعضای گروه دریافت کند تا موجب اختلاف های بعدی نشوید.
-در سفر مسئولیت پذیر و انعطاف پذیر باشید. تفاوت، نیازها و احیانا” ناتوانایی های افراد گروه را در نظر بگیرید و این موارد را در آغاز سفر به همراهان گوش زد نماید. مثلا اگر یکی از همسفران کودک یا فرد سالخورده باشد باید افراد گروه بیشتر شرایط آنها را در نظر بگیرند و همراهی بیشتری داشته باشند.
-در سفر حتما دفترچه یادداشت همراه داشته باشید تا اماکن دیدنی و یا خاص را یادداشت کنید و نیز در آینده می توانید سفرنامه ایی برای خود بنویسید. خاطره نویسی بعد از سفر جهت مرور و نگهداشت تجربیات شما بسیار جذاب و شیرین است.
هر چند نکات بیان شده خیلی آسان به نظر می رسد اما عدم توجه به هر کدام از این موارد می تواند منجر به یک تجربه ناخوشایند برای ما باشد. چه بسیار اختلافات خانوادگی و دوستی که از همین سفرهای بی برنامه، استرس ها و مشاجرات سرچشمه میگیرد. پس نقش یک برنامه ریزی منسجم را در سفرهای کوچک یا حتی خانوادگی دست کم نگیرید. به هر حال روح و جسم انسان در سفر دچار تغییر می شود و این تغییر حتما توام با استرس خواهد بود. انسجام و اطمینان می تواند سفر لذت بخشی را برای ما به ارمغان بیاورد.
پس نتیجه می گیریم که با مشورت و استفاده از تجربیات دیگران می توانیم طراحی یک سفر به یاد ماندنی را برای خود، خانواده و دوستانمان داشته باشیم.
