اوتیسم یک نوع اختلال رشدی است که نشانههای آن تا قبلاز سن سهسالگی در کودک ظاهر میشود کودکان اوتیسمی در ارتباطات کلامی و غیرکلامی و همچنین برقراری ارتباط با دیگران با مشکل مواجه میشوند .
در پی این اختلال رشدی، زندگی برای افراد اوتیستیک و اطرافیانشان میتواند سرشار از استرس بوده و زندگی را برای آنها سخت و ناامید کند زیرا این افراد رفتارهایی را از خود نشان میدهند که گاهی کنترل و پاسخدادن به آنها برای پدر و مادران بسیار سخت و همین مسئله باعث ناراحت شدن والدین خواهد شد اما با محبت و احترام میتوان مهارتهای اجتماعی را در آنها افزایش داده و به آنها کمک کرد تا بهتر و بهطور کاملاً خرسند زندگی کنند .
مدیریت عدم مسئولیتپذیری کودکان اوتیسمی
۱_توجه داشته باشید که عدم مسئولیتپذیری یکی از نشانههای بیماری کودکان مبتلا به اوتیس است. کودکان نمیدانند که چگونه از نظر اجتماعی و احساسی دیگران را حمایت کنند بعضی از آنها قادر به برقراری ارتباط با دیگران نبوده و از آنها کنارهگیری میکنند درحالیکه برعکس بعضی از آنها شدیداً توانایی ارتباط با دیگران را داشته اما نمیدانند که چگونه باید به آنها عشق به فرزند او ابراز علاقه کند این یکی از بزرگترین مشکلاتی است که کودکان اوتیس میدهد به دست آوردن مسئولیتهای اجتماعی و شغلی خود دارند توجه کنید که این کودکان بهراحتی میتوانند به حرفتان گوش فرادهند و تنها مشکل آنها این است که نمیدانند چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند پس از آنها غافل نشوید .
۲_مهارتهای اجتماعی را مستقیماً به آنها آموزش دهید
اگرچه کودکان، مهارتهای اجتماعی را بهصورت طبیعی و با بودن در اجتماع و دوستان فرامیگیرد اما کودکان اوتیسمی به آموزش مستقیم نیاز دارد معلمان و والدین باید وقت گذاشته و آداب اجتماعی و معاشرت را به آنها آموزش دهند. مثلاً برای آنها نمایشهایی اجرا کند تا نیاز و احساسات دیگران نسبتبه این مهارت و رفتار اجتماعی را بفهمند.
۳_کوچکترین تعامل اجتماعی کودک خود را مورد تشویق قرار دهید
گاهی اوقات بعضی کودکان و تصمیمی علاقه زیادی نسبتبه برقراری ارتباط با دیگران را نشان میدهند بهخصوص اگر در موقعیتی قرار گیرند که مجبورند با دیگران تعامل داشته باشند پس سعی کنید کودکان را به مدت کمی در کنار افراد مورد علاقهی آنها قرار دهید اگر کودک شما اجتماعی نیز سعی کنید که او را تشویق به برقراری ارتباط و تعامل با دیگران کنید به او بفهمانید که این موقعیت کوتاه و موقتی بوده و مورد هیچگونه آزار و اذیتی قرار نمیگیرد با این کار کودک شما کمتر دستپاچه میشود .
۴_به کودکان خود اجازه دهید که هم در کنار افراد مبتلا به اوتیسم و هم کنار افراد سالم زندگی قرار گیرند
تعامل یک کودک اوتیسمی با افراد سالم باعث میشود که کودک در رفتارهایش محتاطتر و احساس مسئولیت بیشتری داشته باشد. البته طرز رفتار و تعامل افراد غیراوتیسمی باید بهگونهای باشد تا آنها درک کنند که هیچچیز اشتباهی در رفتار آنها وجود نداشته و افراد دیگر هممانند آنها میباشند بعضی از مدارس برنامههایی را طراحی کردهاند که کودکان را در درجات مختلفی از درگیریها و تراوشات ذهنی قرار میدهند با توجه به تواناییهای یادگیری کودکان، قرار دادن آنها در چنین محیطهایی میتوانند ایده خوبی باشد.
۵_به کودکان پاداش دهید
هیچگاه کودک خود را بهخاطر رفتارهایش تنبیه نکنید و سعی کنید هر زمان که کوچکترین تلاشی برای قرار گرفتن در جامعه انجام و به رفتار دیگران پاسخ داد او را تشویق کرده و به او پاداش دهید و به یاد داشته باشید که در هیچ زمانی کودک را بهخاطر نداشتن روابط اجتماعی و نبودن چیزی که شما میخواهید تنبیه و آنها را مجبور به انجام کاری نکنید چون احساس بد و منفی نسبتبه تعاملات اجتماعی در آنها به وجود خواهد آمد.
